Czym jest silnik zaburtowy?
Silnik zaburtowy to lekka jednostka napędowa tradycyjnie montowana na pawęży łodzi lub w studzience kokpitowej. Jest to dwu lub czterosuwowy silnik z zapłonem iskrowym. Charakteryzuje się łatwym montażem/demontażem, dobrą manewrowością i prostą obsługą. Jednocześnie, w porównaniu z silnikami stacjonarnymi jest znacznie bardziej narażony uszkodzenia mechaniczne. Odpowiednio dobrany pod względem mocy do kubatury łodzi zapewnia wysoki komfort manewrowania i bezpieczeństwo w newralgicznych sytuacjach (np. kiedy niezbędne jest szybkie podebranie rozbitka z wody).
Silnik zaburtowy – elektryczny czy spalinowy
O wyborze konkretnego wariantu silnika zaburtowego może zdecydować m.in. akwen, po którym planujemy pływać. Doskonałym przykładem jest Solina, po której nie możemy poruszać się przy użyciu silników spalinowych. W zdecydowanej większości na śródlądziu mamy jednak swobodę wyboru, co stawia nas przed pytaniem czy wybrać silnik elektryczny czy spalinowy. Silniki elektryczne są ekologiczne i łatwe w obsłudze, nie musimy pamiętać o wymianie oleju, a przy rozruchu sprawdzać czy chłodzenie działa prawidłowo. Niestety tego typu silniki wymagają częstego ładowania akumulatora – standardowo naładowany akumulator wystarcza na 12 godzin użytkowania, po czym wymaga długiego ładowania, co dla wielu żeglarzy może stanowić pewne ograniczenie i utrudnienie.
Silnik spalinowy, choć głośniejszy i mniej przyjazny dla środowiska naturalnego jest znacznie lepszym rozwiązaniem dla jachtów żaglowych. Jednostka napędowa charakteryzuje się niskim zużyciem paliwa, łatwą konserwacją oraz niedrogim serwisowaniem.
Przy wyborze silnika zaburtowego ważnym parametrem jest jego moc. Tutaj polecamy wybrać silnik o większej pojemności w stosunku do masy łodzi. To zapewni nam lepszą sterowność podczas gorszych warunków pogodowych oraz możliwość szybszego pokonywania dłuższych dystansów – m.in. wówczas, gdy będziemy się chcieli schronić w porcie przed nadciągającą burzą.